Ik hou van de geur van versgemaaid gras. Behalve als ik zelf het gras moet maaien.
Als ik later ooit mijn eigen huis heb mét tuintje, dan koop ik een geit. M'n moeder thuis, die beschouwt mij als de geit.
Nouja, ik heb wél 20 euro gekregen. Daarmee kan ik tenminste een deel van m'n ziekenhuiskosten afbetalen als ik mijn rug ga laten oplappen. Pijn!
Tot zover mijn klaagzang. Mèèè!
maandag 27 augustus 2007
zondag 26 augustus 2007
jeugdsentiment
Klein ventje van 'n jaar of 7 in de winkel, terwijl hij batterijen aan het uitzoeken was, tegen zijn vriendinnetje: Hé, deze moeten we nemen: Duracell! Want die gaan langer mee.
Help, we worden gebrainwashed door de reclame!
Maar ik niet hoor. Nee, ik niet. Sinds ik gemerkt heb dat mijn lieftallige kleren altijd krimpen in de was als ik zo-schoon-zo-fris-zo-zacht-Silan gebruik, ben ik resoluut weer overgeschakeld naar een goedkoper wasmiddel. Maar nu ik die nieuwe Dreft-uit-liefde-voor-je-kleren-reclame heb gezien, twijfel ik toch weer lichtjes. Ik wil namelijk ook met mijn perfect kleurvaste en onkrimpbare rode jurkje tussen de bloemetjes komen uitpiepen en op een vilten paadje huppelen.
Goh, hoe huiselijk ben ik, zo bloggen over waspoeders en al.
Maardus. Reclame. Ik heb goede herinneringen aan reclame. Wie kent nog het 'Er valt een eikel uit de boom, die lijkt sprekend op je oom, Yogho Yogho'-deuntje? Of: Fresh goes better, Mentos freshness, fresh goes better with Mentos fresh and full of life, *Mentos, the freshmaker*! En: Even apeldoorn bellen. Dat verdient een bloemetje, een bloemetje. Ik had het noooooooit mogen wassen op 60 graden!
En nu we toch over waspoeders bezig zijn: deze van Dreft is best grappig. (@1:45)
Die van Dash: minder. (@4:28)
Ach, waar is de goede oude tijd. Toen Twix nog Raider was, en mama de was nog deed.
Help, we worden gebrainwashed door de reclame!
Maar ik niet hoor. Nee, ik niet. Sinds ik gemerkt heb dat mijn lieftallige kleren altijd krimpen in de was als ik zo-schoon-zo-fris-zo-zacht-Silan gebruik, ben ik resoluut weer overgeschakeld naar een goedkoper wasmiddel. Maar nu ik die nieuwe Dreft-uit-liefde-voor-je-kleren-reclame heb gezien, twijfel ik toch weer lichtjes. Ik wil namelijk ook met mijn perfect kleurvaste en onkrimpbare rode jurkje tussen de bloemetjes komen uitpiepen en op een vilten paadje huppelen.
Goh, hoe huiselijk ben ik, zo bloggen over waspoeders en al.
Maardus. Reclame. Ik heb goede herinneringen aan reclame. Wie kent nog het 'Er valt een eikel uit de boom, die lijkt sprekend op je oom, Yogho Yogho'-deuntje? Of: Fresh goes better, Mentos freshness, fresh goes better with Mentos fresh and full of life, *Mentos, the freshmaker*! En: Even apeldoorn bellen. Dat verdient een bloemetje, een bloemetje. Ik had het noooooooit mogen wassen op 60 graden!
En nu we toch over waspoeders bezig zijn: deze van Dreft is best grappig. (@1:45)
Die van Dash: minder. (@4:28)
Ach, waar is de goede oude tijd. Toen Twix nog Raider was, en mama de was nog deed.
zaterdag 25 augustus 2007
Vandaag is de dag: goede voornemens.
Hier moet iets komen à la ik ben nu zesentwintig jaar en ik heb al heel wat bereikt en gezien en gedaan en gerealiseerd maar ik wil nog een heleboel meer en dat lezen jullie hier zometeen maar dat zou je ook wel vast doorgehad hebben als ik dit gemurmel hier niet had gezet, dus ik ga het makkelijk houden en mijn lijstje gewoon neerplanten. Zonder verdere uitleg. Bijna dan toch.
Zesentwintig behaalde voornemens:
1. Een diploma hebben. (twee!)
2. Salsalessen nemen.
3. Voor een grote groep kunnen spreken.
4. Naar Parijs.
5. Een kat in huis nemen. (ook twee!)
6. Kunnen snowboarden.
7. Niet meer verlegen zijn.
8. Mijn haar rood verven.
9. Nick cave zien optreden.
10. Van iemand houden.
11. Goed kunnen koken. (soms toch.)
12. Een dier redden.
13. Een meisje zoenen.
14. Lesgeven aan een klas. (stage.)
15. Een goed doel steunen.
16. De zon zien opkomen aan het strand met mijn lief.
17. Een foodfight houden.
18. Plato lezen.
19. Sushi maken.
20. In een achtbaan zitten die overkop gaat, zonder over te geven.
21. Genieten van kleine dingen.
22. Meer dan 48 uur aan een stuk wakkerblijven.
23. Mijn tanden laten rechtzetten. (blokjes @ 21)
24. Bloemen kopen voor mezelf.
24. Gidsen in een museum. (tentoonstelling Hitchcock.)
26. Kussen in de regen.
Zesentwintig te behalen voornemens:
1. Mijn eigen kinderboek maken.
2. Geen stomme dingen doen.
3. Mijn appartement gezellig inrichten.
4. Tom Waits zien optreden.
5. Yogalessen volgen.
6. Mijn haar laten groeien.
7. Spaanse les nemen.
8. Op tijd mijn bed inkunnen.
9. Werk hebben dat leuk is en voldoening oplevert.
10. Maandenlang op reis gaan.
11. Minstens 5 kg afvallen.
12. Naar Parijs met de persoon waarvan ik hou.
13. Rust in mijn hoofd.
14. Niet hysterisch worden bij de aanblik van een spin.
15. Alleen kunnen zijn.
16. Sporten.
17. Mijn onnodige spullen verkopen/weggooien.
18. Mijn rijbewijs halen.
19. Terug meer gaan lezen.
20. Grenzen stellen.
21. Niet altijd te laat zijn.
22. Sparen.
23. Dansen, veel dansen.
24. Zelf kleren maken.
25. Parachutespringen.
26. Complimenten aanvaarden.
Ik ga er nu aan beginnen!
(Laat maar komen die complimenten, whaha!)
Zesentwintig behaalde voornemens:
1. Een diploma hebben. (twee!)
2. Salsalessen nemen.
3. Voor een grote groep kunnen spreken.
4. Naar Parijs.
5. Een kat in huis nemen. (ook twee!)
6. Kunnen snowboarden.
7. Niet meer verlegen zijn.
8. Mijn haar rood verven.
9. Nick cave zien optreden.
10. Van iemand houden.
11. Goed kunnen koken. (soms toch.)
12. Een dier redden.
13. Een meisje zoenen.
14. Lesgeven aan een klas. (stage.)
15. Een goed doel steunen.
16. De zon zien opkomen aan het strand met mijn lief.
17. Een foodfight houden.
18. Plato lezen.
19. Sushi maken.
20. In een achtbaan zitten die overkop gaat, zonder over te geven.
21. Genieten van kleine dingen.
22. Meer dan 48 uur aan een stuk wakkerblijven.
23. Mijn tanden laten rechtzetten. (blokjes @ 21)
24. Bloemen kopen voor mezelf.
24. Gidsen in een museum. (tentoonstelling Hitchcock.)
26. Kussen in de regen.
Zesentwintig te behalen voornemens:
1. Mijn eigen kinderboek maken.
2. Geen stomme dingen doen.
3. Mijn appartement gezellig inrichten.
4. Tom Waits zien optreden.
5. Yogalessen volgen.
6. Mijn haar laten groeien.
7. Spaanse les nemen.
8. Op tijd mijn bed inkunnen.
9. Werk hebben dat leuk is en voldoening oplevert.
10. Maandenlang op reis gaan.
11. Minstens 5 kg afvallen.
12. Naar Parijs met de persoon waarvan ik hou.
13. Rust in mijn hoofd.
14. Niet hysterisch worden bij de aanblik van een spin.
15. Alleen kunnen zijn.
16. Sporten.
17. Mijn onnodige spullen verkopen/weggooien.
18. Mijn rijbewijs halen.
19. Terug meer gaan lezen.
20. Grenzen stellen.
21. Niet altijd te laat zijn.
22. Sparen.
23. Dansen, veel dansen.
24. Zelf kleren maken.
25. Parachutespringen.
26. Complimenten aanvaarden.
Ik ga er nu aan beginnen!
(Laat maar komen die complimenten, whaha!)
vrijdag 24 augustus 2007
Vis op vrijdag
Staat op mijn -laatst teruggevonden- kaft te lezen die ik steevast naar school meezeulde toen ik 14 jaar was:
The Cure, dEUS, Oasis, Radiohead, Bush, Suede, Soul Asylum, Ugly Kid Joe, Therapy?, Spin Doctors, Smashing Pumpkins, REM, Fun Lovin' Criminals, Moondog jr, Nada Surf, Dog Eat Dog, Prodigy, Manic Streeet Preachers, Tool, Bon Jovi, Lemonheads, Rage Against The Machine, Primus, Blur, Metallica, Pearl Jam, Dinosaur jr, Blind Melon, The Presidents of the USA, Silverchair, Guns 'n Roses, Soundgarden, Bryan Adams, Sheryl Crow, Live, Alanis Morissette, Weezer, Garbage, Underworld, Boyzone, The Cult.
Boyzone???
Toen ik een jaar of 8 was vond ik Margriet Hermans best wel cool, zeker na die handtekening van haar op m'n arm. En ik was zwaar fan van Sanne. (Erik kon me niet zo boeien, maar die nam ik er maar bij.) Ik schreeuwde het uit van de daken samen met Toast. Mijn favoriete cassette stond vol met melige jaren '60 en '70-liedjes à la Ma Baker van Boney M, Mr Tambourine Man (niet de Dylan versie, maar die van The Byrds), Sylvia's Mother en Una Paloma Blanca. Mijn muzikale smaak is dus niet altijd zo hoogstaand geweest als de laatste jaren. *ahum*
Maar toch... Boyzone. What was I thinking?
Wat zijn jullie muzikale (jeugd)zondes?
The Cure, dEUS, Oasis, Radiohead, Bush, Suede, Soul Asylum, Ugly Kid Joe, Therapy?, Spin Doctors, Smashing Pumpkins, REM, Fun Lovin' Criminals, Moondog jr, Nada Surf, Dog Eat Dog, Prodigy, Manic Streeet Preachers, Tool, Bon Jovi, Lemonheads, Rage Against The Machine, Primus, Blur, Metallica, Pearl Jam, Dinosaur jr, Blind Melon, The Presidents of the USA, Silverchair, Guns 'n Roses, Soundgarden, Bryan Adams, Sheryl Crow, Live, Alanis Morissette, Weezer, Garbage, Underworld, Boyzone, The Cult.
Boyzone???
Toen ik een jaar of 8 was vond ik Margriet Hermans best wel cool, zeker na die handtekening van haar op m'n arm. En ik was zwaar fan van Sanne. (Erik kon me niet zo boeien, maar die nam ik er maar bij.) Ik schreeuwde het uit van de daken samen met Toast. Mijn favoriete cassette stond vol met melige jaren '60 en '70-liedjes à la Ma Baker van Boney M, Mr Tambourine Man (niet de Dylan versie, maar die van The Byrds), Sylvia's Mother en Una Paloma Blanca. Mijn muzikale smaak is dus niet altijd zo hoogstaand geweest als de laatste jaren. *ahum*
Maar toch... Boyzone. What was I thinking?
Wat zijn jullie muzikale (jeugd)zondes?
this city's on my side
(Nota: Deze tekst is louter fictie. Toevallige overeenkomsten met de realiteit dienen dus als niet-bestaande te worden beschouwd. Indien mensen zich hierin herkennen: you're so vain, you probably think this blog is about you! Er werden geen dieren verwond tijdens het maken van deze blog.)
Ohja, de soundtrack:
Twee maanden later: een heel kort liefdesverhaal.
In de metro komen zakenmannen binnen en stappen weer af. Oude vrouwtjes klauteren het metrostel op, kleine kindjes springen er weer uit. Met mijn ene hand hou ik me vast om mijn evenwicht te bewaren, de andere steek ik nonchalant in mijn zakken. Ik ga mee met het ritme. Iemand maakt een praatje met me. Ik luister. En dan zijn we aan het centraal station. Mijn uitstapplaats.
Het eindigde. Als een slag in mijn gezicht. En het deed pijn. Maar de pijn verdwijnt, en er komen andere gevoelens voor in de plaats. Boosheid, onverschilligheid, wraak, verdriet, aanvaarding, geluk, vrolijkheid. Zo gaat dat. Gevoelens zijn cirkelvormig.
In het station is het een drukte van jewelste. De gang van de metro naar de trein is gekleurd door vrolijke kraampjes. Ineens hoor ik gezang achter me. Ik verwacht dat het twee meisjes zijn, maar als ze me voorbijlopen, zie ik dat het er maar eentje is. Enkelvoud. Ze loopt voorbij, en ze zingt. Het is geen zuiver zingen, allesbehalve zelfs, en ze heeft haar koptelefoon op, dus het klinkt een beetje luid. Onvrijwillig moet ik toch even glimlachen. Lieve gekke mensen.
Je vond me maar raar, denk ik. Ik ben ook een beetje raar, dat durf ik eerlijk toe te geven. Maar uiteindelijk is iedereen dat wel. Ik niet meer dan een ander. Alleen anders.
Omdat ik nog een halfuur moet wachten op mijn trein, loop ik nog snel even binen bij de krantenwinkel, voor sigaretten en wat leesvoer. De man aan de kassa zegt dat ik een erg mooi meisje ben. Hij vertelt me dat hij maar 1 meter 50 is, en nu zelfs op een verhoogje staat, dus dat hij helaas te klein is voor mij. Ik bevestig dat. We lachen even, en hij wordt zelfs een beetje verlegen.
Ik was verlegen als ik bij jou was. Ik deed al de moeite van de wereld om goed over te komen. Om perfect te zijn. Maar hoe harder ik probeerde om perfect te zijn, hoe meer ik jou aan het verliezen was. En mezelf.
Een halfuur later zit ik op de trein, en ik besef plotsklaps weer hoe fijn ik treinen wel vind. Auto's ook. Ik word er gelukkig van, en rustig, mezelf laten meevoeren. Het altijd bewegende landschap, om naar te staren. En na te denken. Over niets. Over alles.
Het is fout gelopen. Ergens onderweg. Sommige dingen gaan voorbij. Zo snel als ze begonnen zijn. Het overvalt je plots. Je kan het niet kiezen, je kan het niet zelf bepalen, en vooral: je hebt er geen controle over. Daar had ik het moeilijk mee. Heel even. Nu niet meer.
En dan kom ik aan. Ik wandel naar huis, de weg die ik altijd neem. Dezelfde huizen, dezelfde straten, dezelfde grond onder mijn voeten. Ik glimlach, en mijn weerspiegeling in de ruiten lacht terug naar mij. Ik ben luidop aan het zingen, de hele stad kan het horen.
En jij niet.
Maar dat is niet erg.
Ohja, de soundtrack:
Twee maanden later: een heel kort liefdesverhaal.
Als ik van het huis naar de metro loop, hou ik nog even halt bij de winkel. Ik haal snel een ontbijtje uit, onder de vorm van fruitsap en een meergranenpistolet. Onbewust moet ik denken aan hoe mensen je persoonlijkheid willen raden aan de hand van wat er in je winkelmandje ligt. Dan ben ik gezond. Simpel en normaal en gewoon. Het is fijn dat te denken.
In de metro komen zakenmannen binnen en stappen weer af. Oude vrouwtjes klauteren het metrostel op, kleine kindjes springen er weer uit. Met mijn ene hand hou ik me vast om mijn evenwicht te bewaren, de andere steek ik nonchalant in mijn zakken. Ik ga mee met het ritme. Iemand maakt een praatje met me. Ik luister. En dan zijn we aan het centraal station. Mijn uitstapplaats.
Het eindigde. Als een slag in mijn gezicht. En het deed pijn. Maar de pijn verdwijnt, en er komen andere gevoelens voor in de plaats. Boosheid, onverschilligheid, wraak, verdriet, aanvaarding, geluk, vrolijkheid. Zo gaat dat. Gevoelens zijn cirkelvormig.
In het station is het een drukte van jewelste. De gang van de metro naar de trein is gekleurd door vrolijke kraampjes. Ineens hoor ik gezang achter me. Ik verwacht dat het twee meisjes zijn, maar als ze me voorbijlopen, zie ik dat het er maar eentje is. Enkelvoud. Ze loopt voorbij, en ze zingt. Het is geen zuiver zingen, allesbehalve zelfs, en ze heeft haar koptelefoon op, dus het klinkt een beetje luid. Onvrijwillig moet ik toch even glimlachen. Lieve gekke mensen.
Je vond me maar raar, denk ik. Ik ben ook een beetje raar, dat durf ik eerlijk toe te geven. Maar uiteindelijk is iedereen dat wel. Ik niet meer dan een ander. Alleen anders.
Omdat ik nog een halfuur moet wachten op mijn trein, loop ik nog snel even binen bij de krantenwinkel, voor sigaretten en wat leesvoer. De man aan de kassa zegt dat ik een erg mooi meisje ben. Hij vertelt me dat hij maar 1 meter 50 is, en nu zelfs op een verhoogje staat, dus dat hij helaas te klein is voor mij. Ik bevestig dat. We lachen even, en hij wordt zelfs een beetje verlegen.
Ik was verlegen als ik bij jou was. Ik deed al de moeite van de wereld om goed over te komen. Om perfect te zijn. Maar hoe harder ik probeerde om perfect te zijn, hoe meer ik jou aan het verliezen was. En mezelf.
Een halfuur later zit ik op de trein, en ik besef plotsklaps weer hoe fijn ik treinen wel vind. Auto's ook. Ik word er gelukkig van, en rustig, mezelf laten meevoeren. Het altijd bewegende landschap, om naar te staren. En na te denken. Over niets. Over alles.
Het is fout gelopen. Ergens onderweg. Sommige dingen gaan voorbij. Zo snel als ze begonnen zijn. Het overvalt je plots. Je kan het niet kiezen, je kan het niet zelf bepalen, en vooral: je hebt er geen controle over. Daar had ik het moeilijk mee. Heel even. Nu niet meer.
En dan kom ik aan. Ik wandel naar huis, de weg die ik altijd neem. Dezelfde huizen, dezelfde straten, dezelfde grond onder mijn voeten. Ik glimlach, en mijn weerspiegeling in de ruiten lacht terug naar mij. Ik ben luidop aan het zingen, de hele stad kan het horen.
En jij niet.
Maar dat is niet erg.
dinsdag 21 augustus 2007
Verslag?
Oh ja, Pukkelpop. Daar was ik.
Onder de indruk bij Woven hand. Liggen in het gras en luisteren bij Ozark Henry. Herinneringen ophalen bij The Smashing Pumpkins. Huilen bij 'Technology won't save us' van Sophia. Tien jaar terug in de tijd bij Sonic Youth en Dinosaur Jr. Verliefd bij Kate Nash. Dansen bij Goose.
En de muziek was ook best leuk.
Onder de indruk bij Woven hand. Liggen in het gras en luisteren bij Ozark Henry. Herinneringen ophalen bij The Smashing Pumpkins. Huilen bij 'Technology won't save us' van Sophia. Tien jaar terug in de tijd bij Sonic Youth en Dinosaur Jr. Verliefd bij Kate Nash. Dansen bij Goose.
En de muziek was ook best leuk.
August, and everything after.
Emoties kunnen reusachtig lijken, vooral van heel dichtbij. Maar als je enkele stappen terugzet, kan je het beter overzien. Van een afstand bekeken wordt een olifant zo groot als een mier. Je kan ze verpletteren tussen je vingertoppen.
Zo is het ook met gevoel: vanop afstand wordt het grijpbaar, tastbaar. Kan je het aanvaarden.
En dan weer loslaten.
Zo is het ook met gevoel: vanop afstand wordt het grijpbaar, tastbaar. Kan je het aanvaarden.
En dan weer loslaten.
maandag 20 augustus 2007
Nodig eens een vriend uit voor het avondeten...
...een greep uit de conversaties van het afgelopen uur.
Babs: Dat is een grappige trui.
Maarten: Dat is geen trui.
Babs: Ah, een pyjama?
Maarten: Wat is dit? Zeewier?
Babs: Nee, andijvie.
Maarten: Het lijkt op zeewier.
Babs: *zucht* Laat maar liggen.
Maarten: En wat is dit?
Babs: Schorseneren.
maarten: Ja, dat weet ik. Maar wat is die prut daarbij?
Babs: Bechamelsaus.
Maarten: Ah...
Babs: Ik maak nooit meer eten voor jou.
Babs: Seffens is er nog dessert.
Maarten: *pakt potje Sheba vast* Mmh, wordt dit het dessert?
Maarten: Waarom zoek jij naar 'oude zwarte oma sex'?
Babs: Dat heb ik niet opgezocht, da's iemand die door dat in te typen bij Google op mijn blog is gekomen.
Maarten: Jaja.
Babs: Uhu.
Maarten, even later, terwijl hij The Supremes opzet: Kijk, oude zwarte omasex!
Altijd gezellig met dat kereltje in de buurt :-).
Babs: Dat is een grappige trui.
Maarten: Dat is geen trui.
Babs: Ah, een pyjama?
Maarten: Wat is dit? Zeewier?
Babs: Nee, andijvie.
Maarten: Het lijkt op zeewier.
Babs: *zucht* Laat maar liggen.
Maarten: En wat is dit?
Babs: Schorseneren.
maarten: Ja, dat weet ik. Maar wat is die prut daarbij?
Babs: Bechamelsaus.
Maarten: Ah...
Babs: Ik maak nooit meer eten voor jou.
Babs: Seffens is er nog dessert.
Maarten: *pakt potje Sheba vast* Mmh, wordt dit het dessert?
Maarten: Waarom zoek jij naar 'oude zwarte oma sex'?
Babs: Dat heb ik niet opgezocht, da's iemand die door dat in te typen bij Google op mijn blog is gekomen.
Maarten: Jaja.
Babs: Uhu.
Maarten, even later, terwijl hij The Supremes opzet: Kijk, oude zwarte omasex!
Altijd gezellig met dat kereltje in de buurt :-).
zondag 19 augustus 2007
Mrs. Proper
Ik trek alles uit de kast:
ik sorteer, ik stapel, tast,
ik veeg, ik gooi, ik bouw,
ik sleur, ik sleep en sjouw,
in de lade, schuif, het rek,
alles op de goede plek.
Het wordt netjes, zuiver, schoon,
en helemaal gewoon.
Geen chaos, rommel, nest,
maar spik en span en opperbest.
Geen rommel en geen zorgen,
en alles veilig opgeborgen.
Ik hou grote kuis
in mijn hoofd, mijn huis.
Ik ruim op en ik bewaar,
dit hoort hier en dat moet daar.
Het wordt mooi, dat zal blijken.
Kom maar, kom maar kijken.
(Maar nu nog niet, want ik ben druk bezig, éh :-).)
ik sorteer, ik stapel, tast,
ik veeg, ik gooi, ik bouw,
ik sleur, ik sleep en sjouw,
in de lade, schuif, het rek,
alles op de goede plek.
Het wordt netjes, zuiver, schoon,
en helemaal gewoon.
Geen chaos, rommel, nest,
maar spik en span en opperbest.
Geen rommel en geen zorgen,
en alles veilig opgeborgen.
Ik hou grote kuis
in mijn hoofd, mijn huis.
Ik ruim op en ik bewaar,
dit hoort hier en dat moet daar.
Het wordt mooi, dat zal blijken.
Kom maar, kom maar kijken.
(Maar nu nog niet, want ik ben druk bezig, éh :-).)
dinsdag 14 augustus 2007
wohoow, energy.
Het is dus geen goed idee om een heel pakje Dextro Energy op vijf minuten op te eten. (Nadat ik al drie blikjes Redbull op had.)
Hé, hé, hé! Het is geen goed idee.
Nee,nee, da's geen goed idee.
Oké, dus écht geen goed idee.
Potvolthee. Dat idee.
Ojee.
*stuitert gezellig verder door de huiskamer.*
Hé, hé, hé! Het is geen goed idee.
Nee,nee, da's geen goed idee.
Oké, dus écht geen goed idee.
Potvolthee. Dat idee.
Ojee.
*stuitert gezellig verder door de huiskamer.*
retourtje verstand-gevoel
Ik ga een brug bouwen
hij wordt solide en
constructief en sterk
en betrouwbaar, mijn brug.
Je kan van de ene
naar de andere kant
en weer terug
dat gaat nu eenmaal zo.
Het wordt geen echte brug
maar imaginair
want ik kan enkel bouwen
in mijn hoofd.
En als alles daarna verbonden is
roep ik naar de overkant:
hé, hoe gaat het met jou?
en dan antwoord ik: heel goed.
hij wordt solide en
constructief en sterk
en betrouwbaar, mijn brug.
Je kan van de ene
naar de andere kant
en weer terug
dat gaat nu eenmaal zo.
Het wordt geen echte brug
maar imaginair
want ik kan enkel bouwen
in mijn hoofd.
En als alles daarna verbonden is
roep ik naar de overkant:
hé, hoe gaat het met jou?
en dan antwoord ik: heel goed.
donderdag 9 augustus 2007
black dog
Hij is groot en zwart. De hond. Als je 's nachts in bed ligt, sluipt hij dichter en dichterbij. Grommend, woest. Hij is gevaarlijk. En beangstigend, vooral. Je doet geen oog toe. Maar uiteindelijk word je hondsmoe, het vechten wordt teveel, en je dommelt langzaam in slaap. Dan heeft hij je beet. Ontsnappen kan niet meer. Hij grijpt je, en laat niet meer los. In je dromen wordt de hond jou. En jij wordt de hond. Je hebt geen controle meer over jezelf. Je bent een vreemde, dolle hond. Wild om je heen bijtend, naar iedereen die je wil helpen. Als je dan wakker wordt, is hij plotsklaps weg. Je denkt dat hij verdwenen is. De nachtmerrie is voorbij. Maar je hebt een grote fout gemaakt. Je kon het niet weten. In al je onbezorgdheid liet je de deur openstaan.
Zodat hij altijd kan terugkomen.
(Vrij vertaald naar een passage uit 'All Saints' op Vitaya :-).)
Zodat hij altijd kan terugkomen.
(Vrij vertaald naar een passage uit 'All Saints' op Vitaya :-).)
woensdag 8 augustus 2007
weetjes van de week
Weetje: Eergisteren op café een dronkenlap gezien die lastig was omdat zijn ex-lief daar ook zat, en toen uit pure frustratie een terrasstoel beetnam, het raam van een auto insloeg en de zijkant indeukte. Zijn eigen auto. Dompie.
Weetje: Ik kreeg, tesamen met de post, een papiertje in de bus. Reclame voor 'Axcess: exclusive hairoom'. Daar kan ik nou echt een hele dag om gniffelen.
Weetje: Ik vind snoodaard een mooi woord. Exuberant. Grotesk. Contemplatie. Bonafide. Koddig. Erudiet. En priapisme, ook. Mooie woorden mag je mij altijd toesturen per mail. Of in mijn oor fluisteren.
Weetje: Mijn lijf is te lang. Kleedjes zijn vaak te kort, en indien niet: dan krimpen ze wel in de was. Kijk, dat is een probleem.
Weetje: Ik heb nog maar vier dagen werk. Daarna (nog) niets. Dat is ook een beetje een probleem. (understatement.)
Weetje: Volgende week is het Pukkelpop. Als ik nu goed weer (zon!zon!zon!) bestel, zou dat tegen dan in orde komen?
Weetje: Ik kreeg, tesamen met de post, een papiertje in de bus. Reclame voor 'Axcess: exclusive hairoom'. Daar kan ik nou echt een hele dag om gniffelen.
Weetje: Ik vind snoodaard een mooi woord. Exuberant. Grotesk. Contemplatie. Bonafide. Koddig. Erudiet. En priapisme, ook. Mooie woorden mag je mij altijd toesturen per mail. Of in mijn oor fluisteren.
Weetje: Mijn lijf is te lang. Kleedjes zijn vaak te kort, en indien niet: dan krimpen ze wel in de was. Kijk, dat is een probleem.
Weetje: Ik heb nog maar vier dagen werk. Daarna (nog) niets. Dat is ook een beetje een probleem. (understatement.)
Weetje: Volgende week is het Pukkelpop. Als ik nu goed weer (zon!zon!zon!) bestel, zou dat tegen dan in orde komen?
dinsdag 7 augustus 2007
maandag 6 augustus 2007
when I said I wanted to be your dog
Ze zijn hier ergens in mijn appartementsgebouw nageltjes in de muur aan het kloppen. Ik weet niet zeker of het nageltjes zijn, en of ze al dan niet in de muur terechtkomen, maar het is wel geklop. Sinds vanmorgen. Ik ben al zesentwintig keer naar de gang gelopen, omdat ik dacht dat er iemand aan mijn deur stond te bonken. Pavlov zou wat aan me gehad hebben.
vrijdag 3 augustus 2007
peter pan
In het kinderwinkeltje kocht ik een vilten rendierbroche. (En eigenlijk wou ik ook nog erg graag de flamingoparaplu.) De dag daarna kocht ik een limoengroene schoolagenda met hippe print in de Hema (die ik natuurlijk gebruik als gewone agenda, want ik hoef lekker niet meer naar school, moeha!) (gebruik deze zin gerust tegen mij als ik ooit leraar word). De dag daarna kocht ik twee disneyprinses-eieren. Want ik wou heel erg graag het sneeuwwitje-miniatuurtje hebben. (2 kansen op 15, en ik had ze hoor, lucky me.) De dag daarna kocht ik een allerliefst bolletjeskleedje. Een beetje te groot aan mijn -euhm- bovenkant, maar 't was de laatste maat in de solden en ik groei er nog wel in, ofzo. (lees: push-up bh.) De dag daarna kocht ik raketijsjes. (relaas: zie vorige post) De dag daarna kocht ik niets meer.
Ik checkte mijn banksaldo, en besefte plotsklaps dat ik nog een hele maand moest toekomen met een habbekrats. Mijn gsmrekening nog moest betalen. Eten moest kopen. Op naar de Aldi dan maar.
Het kind in mijn hart en mijn gezond volwassen verstand: ik vind het soms moeilijk combineren.
Ik checkte mijn banksaldo, en besefte plotsklaps dat ik nog een hele maand moest toekomen met een habbekrats. Mijn gsmrekening nog moest betalen. Eten moest kopen. Op naar de Aldi dan maar.
Het kind in mijn hart en mijn gezond volwassen verstand: ik vind het soms moeilijk combineren.
donderdag 2 augustus 2007
domdomdom
Gisteren kocht ik een doos waterijsjes. Ontdekte ik vandaag tijdens het uitpakken van mijn winkelzakken. Oeps.
Morgen ga ik naar de kapper. Doe mij maar blond.
Morgen ga ik naar de kapper. Doe mij maar blond.
Abonneren op:
Posts (Atom)