(Wijvenweek) Bha, een baby.

'Mijn naam is Jantje. Ik ben een babyjongen van 3 maanden. Ik vind het fijn om gewoon maar wat te liggen, relaxen, met een straaltje kwijl uit mijn mond. Soms blaas ik belletjes van mijn spuug. Dat vinden de mensen grappig. Ik ben een geboren entertainer.
Als ik naar het toilet moet hoef ik geen moeite te doen om op te staan, ik laat alles gewoon keihard gutsen in dat zachte dure broekje dat mama over m'n billetjes heeft getrokken. Ik hoop altijd dat ik erg veel groene stinkende poep heb, want dan trekt mam zo'n grappig gezicht. Soms moet ze zelfs kokhalzen, en dan gil ik het uit van het lachen.
Als ik wil dat mensen me aandacht geven, ga ik opgewonden kirren en scheetjes laten. Dikke, vieze, stinkende scheten. Het werkt altijd. Wat zijn ze toch snel tevreden, die oudjes.
Vroeger heb ik 9 maanden in een hol moeten wonen, een donker krot. Het was daar onnoemelijk saai, en ik hoorde buiten de hele tijd geroezemoes. Ik begreep er geen bal van. Toen ik uiteindelijk uit het hol mocht, was ik zo opstandig en tegendraads, dat het erg traag en pijnlijk verliep voor de mensen rondom mij. Uiteindelijk ben ik toch maar uit die smalle doorgang gescheurd. Hé, voor mij was het ook een zware bevalling hoor.
Wanneer mama me te eten geeft, probeer ik dat steevast te weigeren. Als ik zie hoeveel moeite dat ze doet -de stakkerd- neem ik soms toch wat kleine hapjes in mijn mond. Meestal is het vieze prut. Zolang ik geen pizza gevoederd krijg, spuug ik zonder pardon de helft van mijn eten uit, op de vloer. Of als ik echt in een dolle bui ben: in mama haar gezicht. Ze kan tenslotte wel een voedzaam masker gebruiken, want ze ziet er wat bleekjes uit tegenwoordig.
's Nachts wil ik het liefst op stap, maar blijkbaar is dat nog niet acceptabel voor een driemaander. Om mijn gigantische teleurstelling daaromtrent te bekrachtigen, gil ik elke nacht de hele buurt wakker. Na hoogstens 2 minuten komt mama dan mijn kamer in, en gaat ze zachtjes met me schommelen tot ik weer in slaap val. Ik probeer echter zo lang mogelijk wakker te blijven, zodat mama blauwe kringen onder haar ogen krijgt. Want blauw is mijn lievelingskleur.'

Nee, ik heb nog geen kinderen.
En ja, ik adopteer later een kleuter.