Don't mind.

De kaartjes voor Leonard (ik mag Leonard zeggen) zijn binnen. Er zijn zelfs nu nog kaarten beschikbaar. Ik snap het niet. Waarom zijn ticketjes voor pakweg dEUS, die jong en arrogant en drieduizend keer overal komen en niet eens half zo goed zijn als Cohen, in twee minuten de deur uit, en als er een optreden aangeboden wordt van één van 's wereld beste singersongwriters, de mensen niet gretig toehappen. Het zal wel aan mij liggen. Niet dat ik er om geef natuurlijk. Meer plaats voor mij.

Ik heb veel plaats nodig namelijk. Vrijdagavond was ik bij een optreden van Arid, en toen we een beetje meer vanvoor gingen staan, kreeg ik eerst een gepikeerde opmerking of ik een meter wou opschuiven, en daarna zijn alle lilliputters achter mij uit pure frustratie maar ergens anders gaan staan.

Ik geef er niet om. Mijn ego is deze week zo vaak gestreeld dat het er spontaan van had kunnen klaarkomen. Overtreffende trappen als supermooi, zo leuk, absoluut fantastisch en allergewéldigste vielen mij ten deel. En het ging niet over mijn gezellige persoonlijkheid *kuch*, maar over mijn lesgeven. Een beetje bemoediging op zijn tijd kan nooit kwaad. Want zo makkelijk is het nu ook weer niet allemaal, en vermoeiend vooral.

Met als gevolg dat ik op zaterdagavonden uitgeput in slaap val. Maar ik geef er niet om. Dan word ik tenminste wél wakker om 7u 's morgens, op een zondagochtend. En is de wereld helemaal van mij alleen.