Het volgende gedicht. Ik had het ooit ergens gelezen, en overgeschreven in een boekje, meer dan tien jaar geleden al. Simpel, maar mooi. En ik dacht er plots aan: als een zwaan. Ben het even gaan opzoeken, toen. En gelukkig gevonden. Ik weet niet van wie het gedicht is, maar ik ben zo vrij om het hier even schaamteloos over te nemen. Want ik wil het ook. Zo het nieuwe jaar beginnen.
Zo wil ik aan het nieuwe jaar beginnen.
Zo sierlijk, koninklijk, recht toe aan.
Zo blank vanbuiten en zo kalm vanbinnen
als een zwaan.
Zo wil ik verder, met het hoofd geheven.
Met wind en water wezenlijk vertrouwd.
Met naast me iemand die mijn hele leven
van me houdt.
Zo wil ik mij in deze drukke tijden
verheffen boven twist en twijfelzucht.
En boven elk tumult mijn vleugels spreiden
in de lucht.
Zo wil ik al mijn zorgen overwinnen
en kiezen voor een hagelwit bestaan.
Zo zal ik aan het nieuwe jaar beginnen,
als een zwaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten