De hechte band met je familie.

Ik heb een halfbroertje. Correctie, halfbroer, want het kind is ondertussen al 20 jaar. Die halfbroer van mij, ik heb 'm nog nooit gezien. Ik had ooit de behoefte om contact op te nemen, kwestie van die volgroeide zaadcel eens te leren kennen, maar dat liep af met een sisser. Ik had hem toegevoegd op msn, en probeerde er een conversatie mee aan te gaan. Bleek dat hij helemaal niet geïnteresseerd was in mij: zijn grote en verbazend leuke halfzus. Rot op, kutjoch, dacht ik. ('Dacht ik', want zulke dingen zou ik nooit effectief zeggen, ik ben vriendelijk en beleefd, verdorie.) Soit. Toen ik het er achteraf met mijn biologische vader over had, zei hij dat het joch gewoon nergens in geïnteresseerd was. En zo ontdeukte mijn zusterlijke zelfvertrouwen weer. Het lag niet aan mij. Hij was gewoon ongeïnteresseerd en dom.

Maar ik was natuurlijk erg benieuwd hoe die kloot er eigenlijk uitzag, dus ging ik op zoek naar foto's. De achterliggende reden was: ik was vrijgezel, en dacht 'stel dat ik een allerleukste kerel tegenkom die weliswaar een beetje te jong is, maar dat compenseert met zijn mannelijkheid, charisma en intelligentie, en het blijkt dan achteraf mijn halfbroer te zijn'. Ja, dan ben ik gejost. Doch, na mijn grote queeste naar foto's van de jongeman, was ik gerustgesteld. Mijn charmante uiterlijk heb ik van moederskant. (Graag gedaan, mama.) Ik hoef me geen zorgen te maken voor eventuele incestueuze en ongemakkelijke situaties, want kutjoch is absoluut niet lekker. Niet mooi en niet slim, dat treft.

Helaas, mijn nieuwsgierigheid bleef. Ik vroeg me af of die ignorante zaadcel écht zo lelijk en onintelligent zou zijn, of dat het misschien toch een beetje zou meevallen. Ik geloof in tweede kansen, namelijk. Vredelievendheid troef. Dus voegde ik hem toe op Facebook. De ideale manier om mensen echt beter te leren kennen. (Maar niet heus.) In ieder geval: kutjoch accepteert mijn vriendschappelijk verzoek gewoon niet. Zijn eigen halfzus! Zijn genetisch betere alternatief. De kwal.

Dus probeer ik het nu langs deze weg. Lieve halfbroer, ik wil je nu toch echt eens leren kennen. Ook al ben je dom en lelijk, en blijkbaar een ontzettende eikel, het is prima. Als je dit zou lezen, neem je dan contact met me op? Kunnen we gezellig een terrasje doen, of zoiets. Groetjes van je halfzus.