Woke up and for the first time the animals were gone.
Buiten is het nog donker, en
de muren ademen stilte uit.
Koude rillingen krijg ik daarvan.
Ik trek het deken over mijn hoofd,
zodat de realiteit ver weg lijkt.
En dromen dichtbij.
'Alles komt goed' blijkt een leugen
want je bent klaarwakker
en alles is kut.
De dag gaat voorbij, de zon verblindt,
mijn handen zijn ijskoud.
Ze trillen als een espenblad.
Er is enkel grond onder mijn voeten,
de wereld draait voorbij.
Ik kan amper ademhalen.
Verdriet brandt lege gaten,
ze dringen diep in mijn huid.
En de dag gaat voorbij.
Wanneer ik terug thuis kom,
is er weer die stilte.
Ik zet de radio op.
Er zijn zachte melodieën, en troostende woorden,
maar mijn huilen klinkt luider.
En het is nog steeds donker.
It's left this house empty now, not sure if I belong.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Soms lijkt het wel alsof je superintelligent bent met de woorden die je kiest... Alsof je na 1000x denken en herschrijven eindelijk op 'enter' hebt gedrukt... (terwijl 'k veronderstel dat dat helemaal niet het geval is)... Anyway, zou zeggen, de groetjes... (van 'n wittekop waarmee je nog steeds niet mee bent gaan muurklimmen :D ) Enne, ga zo door... X!
verdikke zeg, ben ik nu de hele tijd aant denken vanwaar dat eerste zinnetje komt...google!!
Een reactie posten