Misschien toch maar eens iets schrijven. Misschien toch maar eens. Misschien toch maar.
Mijn directe omgeving is de winter beu. Ik merk het wel. Ik zie droefheid in ogen, en voel het aan hun slappe handjes. Het is tijd voor een streep zon, en warmte, vooral warmte.
En ik. Soms lopen de rillingen over mijn rug. Of bevind ik me in posities die helemaal niet babs zijn. Maar het bevalt me beter dan ooit. Ik ben tevreden. Fuck ja, zelfs gelukkig. Wie had ooit durven denken dat ik genoegen zou nemen met rust. Dat de meest belachelijke normale dingen leuk zijn. Dat ik, na de storm, hier verzeild zou geraken. Mijn eiland van liefde. Mijn haven van Bernd. (Shit zeg. Ik word al soft. Zie wat je met me doet, verdomme.)
Je maakt me warm. Voor meer.
maandag 16 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Mooi geschreven. Lekker positief :)
"Je maakt me warm. Voor meer."
Ben je zwanger?
De volgende die het woordje 'zwanger' uitspreekt of schrijft, in betrekking tot mezelf, krijgt klappen :-p.
(Nee, dus :-). En ook niet van plan.)
zwanger! zwanger!
hit me baby!
Een reactie posten