In het labyrint
van mijn gedachten
ben ik nooit meer
wat ik wil.
Er is geen verschil
meer in de nachten
dat ik de uitweg niet meer vind.
Daarom blijf ik zoeken
naar eender wat
ik weet niet hoe
of waarom
ik niet kan slapen
het maakt me
onvoorstelbaar moe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
maar meiske toch. Ik begin nu toch wel zwaar ongerust te worden. Gaat het wel?
I am fine!
No worries... :-)
Een reactie posten